در میان تمام بچه هایی که عاشق دویدن دنبال توپ و گل زدن بودند یکی از آنها دوست داشت فقط درون دروازه بایستد و از وارد شدن توپ به درون دروازه اش خودداری کند

یوگرافی سوشا مکانی

در میان تمام بچه هایی که عاشق دویدن دنبال توپ و گل زدن بودند یکی از آنها دوست داشت فقط درون دروازه بایستد و از وارد شدن توپ به درون دروازه اش خودداری کند. سوشا سنش کمتر از بقیه همبازیانش بود با این حال به خاطر فیزیک مناسب و علاقه وافرش به دروازه بانی همیشه در این پست بازی می کرد. او به خاطر استعدادش به تیم نونهالان استقلال انزلی راه پیدا کرد. در آن زمان او و مازیار زارع و جلال رافخایی در آن تیم بازی می کردند و شاید کمتر کسی فکر می کرد که این نونهالان تنها چند سال بعد اسم و رسمی در فوتبال کشور برای خودشان دست و پا کنند. او همراه با تیم استقلال انزلی در مسابقات کشوری بازی کرد و سرمربی تیم پاسارگاد بازی او را پسندید و از او خواست تا به تهران بیاید. در همین زمان بود که سوشا و خانواده اش سخت ترین تصمیم زندگی شان را گرفتند. موافقت با درخواست تیم پاسارگاد به معنای سفر یک پسر 11،12 ساله به تهران بود . تنها زندگی کردن برای پسری در سن و سال او در شهری مانند تهران کار آسانی نبود اما او می دانست که راه پیشرفت از تهران می گذرد و برای طی کردن این جاده باید از این پیچ گذر کند. بالاخره توانست رضایت پدر و مادرش را جلب کند و به تهران بیاید و زندگی تنهای او تا الان هم ادامه دارد.

او توانست به عنوان بهترین دروازه بان نوجوانان دست پیدا کند و بعد از آن پله های موفقیت را یکی یکی درنوردید و شانس هم با او یار بود که بر سر راه علی دوستی قرار گرفت. مربی ای که تخصصش پیدا کردن استعداد های ناب بود و به همین دلیل سوشا را هم به تیم کوثرآورد. او در سه رده جوانان، امید و بزرگسالان برای تیم کوثر بازی کرد و در زمان حمید علیدوستی به تیم ملی جوانان دعوت شد.روزها به سرعت برق و باد گذشتند و پسربچه 11،12 ساله انزلی چی تبدیل به جوانی هیجده ساله شده بود که مانند همه جوانان هم سن و سالش باید دوران سربازی را می گذراند و همین مساله باعث شد تا پای او به شیراز و تیم مقاومت سپاسی باز شود و با مربی ای آشنا شود که به گفته خودش تا پایان عمر مدیون او خواهد بود. دو روز تمرین کافی بود تا شاغلام از او بخواهد که قراردادش را به ثبت برساند و عضو تیم مقاومت سپاسی شود و چهار سال در این تیم ماندگار شود. « من بابت سربازی فقط باید دو سال در مقاومت می ماندم اما قرارداد چهارساله امضا کردم و تا آخرین روز هم به قراردادم پایبند بودم.»

حضور مهدی رحمتی و حسین آشنا باعث می شد تا کسی توجهی به دروازه بان جوان مقاومت سپاسی نکند. یک سال گذشت و کسی نامی از سوشا مکانی نشنیده بود تا یک بازی سخت و حساس مقابل فولاد در خوزستان. بازی افتتاحیه ورزشگاه تختی بود و فولاد با محمد مایلی کهن انگیزه های زیادی برای بازی مقابل مقاومت سپاسی داشت. با شروع بازی حضور چهره ای ناآشنا همه را متعجب کرده بود، همان جوانی که بعد از پایان بازی شاغلام سر او را بوسید و بابت اینکه او را سربلند کرده بود از او تشکر کرد. مقاومت توانست آن بازی را سه بر صفر به سود خود پایان دهد و همین بازی نقطه آغاز حضور سوشا مکانی در لیگ برتر بود آن هم در حالیکه تنها هیجده سال سن داشت.

بعد از چهارسال در میان پیشنهاداتی که داشت راهی همدان شد و به عضویت تیم پاس درآمد. اگرچه سال اول به خاطر مصدومیتی که با آن مواجه شده بود و حضور سامان صفا سال خوبی برای او نبود اما خیلی زود توانست جایگاه ثابتش را در تیم پاس هم بدست بیاورد. او حتی در بازی مقابل صبای قم هم با یک ضربه از زمین خودی دروازه این تیم را باز کرد تا نامش را به عنوان دومین دروازه بانی که در تاریخ فوتبال ایران موفق به گلزنی شده ثبت کند. تیم ملی موفقیت دیگری بود که این دروازه بان جوان بدست آورد. اگرچه با حضور دروازه بانانی مانند مهدی رحمتی، وحید طالب لو و ... رسیدن به پیراهن شماره یک تیم ملی سخت است اما او نشان داده که پیش از این توانسته به تمام خواسته هایش دست پیدا کند.